Er wordt over onderhandelen gesproken wanneer er twee of meer partijen zijn die door middel van communicatie zoeken naar een oplossing waar alle partijen mee akkoord kunnen gaan. Hierbij moet wel onthouden worden dat de betrokken partijen denken dat ze de andere partijen nodig hebben. Je kan zeggen dat een onderhandeling gelukt is, wanneer elke betrokken partij tevreden is met het resultaat. Hierbij wordt er dus rekening gehouden met elke betrokken partij.

Net als bij vergaderen bestaat een onderhandeling uit een paar stappen. Als eerste zal elke betrokken partij zijn eigen doelstelling weergeven, waarna er beargumenteerd wordt of dit wel, niet of deels in de gezamenlijke oplossing kan komen. Het is hierbij handig om van tevoren alvast te bedenken wat de andere partijen mogelijk in gaan brengen, zodat je jouw eigen standpunt kan verdedigen en zelfs kan inspelen op de ander door bepaalde punten al bij je eigen punt te betrekken.

Je hebt ook de zogenaamde "Harvard-methode" om te onderhandelen. Bij de Harvard-methode zijn er vijf succesfactoren beschreven, wat inhoudt dat wanneer je jezelf houd aan deze factoren je gegarandeerd succes hebt met de onderhandeling. Als eerste moet je rekening houden met de manier hoe je dingen overbrengt. Hierbij moet je wat zachter zijn in de relatie, maar wanneer het de zaak betreft is het belangrijk wel vasthoudend te zijn. Daarbij is het ook belangrijk dat je duidelijk maakt welke belangen er voor jou belangrijk zijn. Dit is veel belangrijker dan wanneer je het alleen maar over de verschillende standpunten hebt. Als derde moet je ervoor zorgen dat je niet vast komt te zitten. Zorg er bijvoorbeeld voor dat je zoveel mogelijk ruimte voor jezelf houd om oplossingen te kunnen bedenken. Ook is het heel belangrijk dat je jezelf niet onder druk laat zetten door de anderen in de onderhandeling. Blijf rustig en probeer te blijven investeren in de relatie door bijvoorbeeld je belangen duidelijker te maken. Als vijfde is het handig om de "beste optie zonder overeenkomst", ook wel de BOZO, te ontwikkelen en daarbij ook gelijk te bedenken wat de BOZO van de andere partij zou zijn.

Tijdens de tweede taakklasse is er vaak in de projectgroep onderhandeld over welke taken wie zou oppakken. Zo waren er vaak meerdere mensen die dezelfde taak wilden doen. Hierbij werd er gekeken of er ook nog andere taken waren die deze mensen zouden willen doen en werd uiteindelijk op deze manier een eerlijke verdeling gemaakt waar beide partijen het mee eens konden zijn. Om tot deze verdeling te komen hebben wij allemaal verteld waarom we de taak graag zouden willen doen en hierbij zijn ook, zoals in de tweede succesfactor geschreven staat, de belangen van ieder naar voren gekomen. Ook zag ik het derde punt vaak terug naar voren komen. Wanneer we er dan niet helemaal uitkwamen bedacht ik bijvoorbeeld een andere oplossing waarbij dan een taak in tweeën gesplitst werd en zo ieder een deel kon doen van wat hij of zij graag wilde.