Wanneer twee partijen niet uit een onderhandeling kunnen komen, is er kans op een conflict. Een conflict zal namelijk ontstaan door een botsing van opvattingen en belangen. Wanneer er een goede verhouding is onderling de partijen is een conflict niet per se desastreus te zijn. Maar wanneer er vaak sprake is van conflicten en deze misschien zelfs tot zware conflicten lijden, is het verstandig om conflicthantering te gebruiken.

Bij conflicthantering ga je kijken waardoor het conflict ontstaan is. Zo kijk je naar de verschillende standpunten en belangen, maar ook naar de emoties die meespelen. Ook kan je kijken naar wat de situatie is waar de partijen zich in bevinden en kijken of iedereen wel op dezelfde hoogte staat qua machtsverhouding. Wanneer je naar al deze dingen gaat kijken, heb je de keus om het de partijen zelf te laten oplossen, als een bemiddelaar ertussen te gaan staan, iemand anders het laten te bemiddelen of ze te gaan forceren. Hiermee zal je uiteindlijk het conflict kunnen oplossen en weer op een professionele manier met elkaar verder kunnen werken.

Er zijn verschillende vormen van conflicthantering, ik zal het model van Thomas en Kilmann wat verder uitweiden nu. Hierbij kan je eigenlijk een diagram maken waarbij de x-as de relatie voorstelt en de y-as jouw eigen belang. Wanneer je jouw eigen belang heel hoog hebt staan en de relatie onderling nogal laag, zal de andere partij heel snel kunnen denken dat je jouw mening aan het doordrukken bent. Dit kan je gebruiken wanneer je in een positie zit met veel macht, of wanneer de relatie onderling niet heel belangrijk is, of als je te maken hebt met weinig tijd en hoge druk. Een nadeel van deze techniek is dat het snel kan overgaan naar drammen of overheersen. Ook zal er weinig tot geen ruimte zijn voor andere meningen en ideeën. Wanneer je juist alle focus legt op de relatie en niet op je eigen belang, dan heb je te maken met toegeven. Hierbij sta je open voor suggesties en luister je veel naar anderen en verplaats je jezelf ook in de ander. Dit is handig wanneer je krediet bij de ander wil opbouwen, of wanneer het de ander heel goed doet en het jou niet veel kost. Een nadeel van deze techniek is dat er kans is op geen inhoudelijk resultaat, of dat je in het proces blijft hangen. Wanneer je de relatie laag hebt staan, maar ook je eigenbelang laag hebt staan kom je in het gebied vermijden. Hierbij houd je afstand en blijf je uit de emoties. Dit is zeer geschikt wanneer iets een conflict niet waard is, maar ook als het gewoon even niet het juiste moment is, of wanneer de emoties hoog aan het oplopen zijn. Een nadeel hiervan is dat mensen kunnen denken dat je emotieloos of onbetrokken reageert en geen besluit kan maken. Wanneer je juist veel aandacht besteedt aan de relatie, maar ook aan jouw eigen belang, ben je aan het exploreren. Hierbij kijk je voornamelijk naar een win-win situatie en ben je aardig flexibel. Dit is geschikt wanneer je per se samen verder moet met de ander, of wanneer de belangen te groot zijn om achterwege te laten. Een nadeel hiervan is wel dat het kan lijken alsof alles bespreekbaar is en het ongeloofwaardig overkomt. Daarnaast kost deze manier veel tijd en energie. Wanneer je van al deze blokken een beetje pakt en dat samenneemt, krijg je het vak compromis zoeken. Hierbij probeer je pragmatisch samen tot resultaten te komen. Dit is handig wanneer er weinig tijd is, of er gewoon niet meer haalbaar is. Ook moet iedereen dan bereid zijn voor consessie.

Er is ook een test beschikbaar om te kijken welke van deze stijlen jijzelf normaal gesproken gebruikt. De uitkomst is het percentatie mensen dat een bepaalde score of lager heeft. Bij mij kwamen deze resultaten naarvoren:
Wedijveren (forceren): 23%
Samenwerken (probleem oplossen): 9%
Compromis zoeken (delen): 95%
Vermijden (terug trekken): 30%
Aanpassen (glad strijken): 83%

Ikzelf heb hier afgelopen blok mee te maken gehad toen we in onze projectgroep iemand hadden die naar ons gevoel niet echt zijn best deed. Hier hebben we eerst aan hem gevraagd wat hij van dit alles vond en of hij het er mee eens kon zijn. Ook hebben we gekeken of we een bepaald compromis konden sluiten. Toen we daar vervolgens niet meer uitkwamen hebben we de hulp ingeschakeld van een bemiddelaar, om op deze manier alsnog op een professionele manier met elkaar verder te kunnen werken.